ใบความรู้
เรื่อง คำภาษาบาลี-สันสกฤต
คำภาษาบาลี-สันสกฤตเป็นภาษาที่ไทยรับมาจากอินเดีย โดยการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมและการศึกษา ด้านพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะถ้อยคำที่ปรากฏอยู่ในคัมภีร์พระไตรปิฎกล้วนแต่เป็นภาษาบาลี นอกจากนี้การรับอิทธิพลทางวรรณคดีและศาสตร์ต่างๆก็มีทั้งภาษา
ข้อสังเกต ภาษาบาลีไม่ใช้ ศ ษ แต่ใช้ ส ภาษาสันสกฤตใช้ ศ ษ และ ส
ลักษณะของคำภาษาบาลี-สันสกฤต มีดังนี้
๑. สระภาษาบาลี ๘ ตัว คือ อะ อา อิ อี อุ อู เอ โอ
สระภาษาสันสกฤต ๑๔ ตัว คือ อะ อา อิ อี อุ อู ฤ ฤา ฦ ฦา เอ ไอ โอ เอา
๒. พยัญชนะบาลีมี ๓๒ ตัว ไม่นับนิคหิต
พยัญชนะสันสกฤตมี ๓๔ ตัว ไม่นับนิคหิต โดยเพิ่ม ศ ษ นอกนั้นเหมือนบาลี
ลักษณะคำภาษาบาลีในภาษาไทย
๑. พยัญชนะวรรคแถวที่ ๑ เป็นตัวสะกด พยัญชนะแถวที่ ๑ หรือ ๒ ในวรรคเดียวกันจะเป็นตัวตาม เช่น สักกะ สัจจะ อัตตา มิจฉา บุปผา วัตถุ จักขุ
๒. พยัญชนะวรรคแถวที่ ๓ เป็นตัวสะกด พยัญชนะแถวที่ ๓ หรือ ๔ ในวรรคเดียวกันจะเป็นตัวตาม เช่น อัคคี สามัคคี พยัคฆ์ มัชฌิมา พุทธ ลัทธิ วิชชา
๓. พยัญชนะวรรคแถวที่ ๕ เป็นตัวสะกด พยัญชนะตัวใดตัวหนึ่งในวรรคเดียวกันจะเป็นตัวตาม เช่น สัญญา คงคา สังขาร สันติ กัณฑ์ สันธาน สงฆ์ สัณฐาน
๔. เศษวรรคสามารถเป็นทั้งตัวสะกดและตัวตามด้วยการซ้ำพยัญชนะเดิม หรือพยัญชนะในกลุ่มเศษวรรคได้ เช่น มัลลิกา วัลลี มัสสุ วัลลภ อัยยิกา ชิวหา วิรุฬหก กัลยา
ลักษณะคำภาษาสันสกฤตในภาษาไทย
๑. พยัญชนะที่เป็นตัวสะกดและตัวตามไม่จำกัดว่าต้องว่าต้องเป็นพยัญชนะวรรคเดียวกัน หากแต่ต้องอยู่ในแถวเดียวกัน กล่าวคือ พยัญชนะวรรคแถวที่ ๑ เป็นตัวสะกด พยัญชนะแถวที่ ๑ หรือ ๒ จะเป็นตัวตาม และพยัญชนะวรรคแถวที่ ๓ เป็นตัวสะกด พยัญชนะแถวที่ ๓ หรือ ๔ จะเป็นตัวตาม เช่น ภักดี อาชญา อุตสาหะ อุโฆษ สัตบุรุษ
๒. พยัชนะที่สะกดด้วย ส นิยมตามด้วยพยัญชนะในวรรค ตะ ได้แก่ ต ถ ท ธ น เช่น พัสดุ พิสดาร สถาพร สถาน
๓. คำที่ปรากฏพยัญชนะ ศ กับ ษ เช่น ราษฎร ภิกษุ ทักษิณ อักษร ศิวะ ศิลปะ ศิษย์ ไพศาล
๔. คำที่ประสมด้วย ไอ เอา ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ เช่น ไมตรี ไวษณพ ไพจิตร ทฤษฎี ฤษี กฤษณา พฤกษา ตฤณ
๕. คำที่เขียนด้วย ร หัน หลายคำมาจากภาษาสันสกฤต เช่น ธรรม กรรม ครรภ์ วรรณ พรรค
6. คำที่มีพยัญชนะประสมบางคำเป็นคำภาษาสันสกฤต เช่น เพชร วิจิตร ศุกร์ อาจารย์ กษัตริย์ บุตร
คำภาษาบาลี สันสกฤตปรากฏคำที่เทียบคู่กันโดยพิจารณาจากพยัญชนะบางตัวที่ใช้คู่กันระหว่างภาษาบาลีกับสันสกฤต เช่น
พยัญชนะ |
คำภาษาบาลี |
คำภาษาสันสกฤต |
ข กับ กษ |
ขณะ
ขัย
เขม |
กษณะ
กษัย
เกษม |
ฬ กับ ฑ |
จุฬา
กีฬา
โอฬาร |
จุฑา
กรีฑา
โอฑาร |
ชช กับ ทย |
วิชา(วิชชา) |
วิทยา |
จจ กับ ตย |
สัจจะ
อาทิจจ
นิจจา |
สัตยะ
อาทิตย์
นิตยา |
ฐ กับ สถ |
ฐาปนา
ฐิติ |
สถาปนา
สถิติ |
ส กับ ศ |
สาลา
สีล
สิว |
ศาลา
ศีล
ศิว |
นอกจากนี้ คำภาษาบาลี สันสกฤตบางคำ เมื่อนำมาใช้ในภาษาไทยปรากฏรูปเดียวกัน
คำภาษาบาลี-สันสกฤต |
คำที่ปรากฏในภาษาไทย |
คติ
ดารา
ตุล
เทว
ภาค
เลข
สุข
อาหาร |
คติ
ดารา
ตุล
เทวา เทพ
ภาค
เลข
สุข
อาหาร |
|